PVDA Gent voerde op dinsdag 27 april actie voor de horeca. Daarmee wil de linkse partij de precaire situatie aanklagen waarin de horeca zich bevindt. Op de Vrijdagmarkt wordt het woord S.O.S. met bierbakken op de grond geschreven.
Meer en betere steun
PVDA eist meer en betere steun om de sector tegen faillissementen te beschermen. De huidige maatregelen zijn goedbedoeld, maar onvoldoende en onduidelijk. Dat blijkt uit getuigenissen die de partij afnam.
Wim van café Huzaar: “Er zijn steunmaatregelen langs alle kanten. Ik apprecieer die, maar ze zijn een doekje voor het bloeden. Als wij straks opnieuw open mogen, moeten wij sowieso opnieuw beginnen.”
Jonas van café Otis: “Het geld dat je ontvangt is natuurlijk omzetafhankelijk, op basis van dezelfde maand in 2019. Daarmee worden lang niet al onze kosten gedekt. Ik hou altijd maar minder over.”
De btw-verlaging biedt zuurstof, maar geen redding, en de heropening op 8 mei is onzeker. Zaken zonder terras genieten niet mee. Anderen mikken op een fractie van hun omzet, met hogere kosten door meer personeel, in een sector met kleine marges.
De horeca krijgt weinig inkomsten, maar de uitgaven blijven oplopen. Dat gaat niet. Volgens de PVDA kan daar iets aan gebeuren:
De administratieve lasten moeten omlaag, Sabam moet worden kwijtgescholden, en de terugbetaling van hypothecaire leningen en huurgelden opgeschort. Ook moeten banken uitstel van betaling geven zonder voorwaarden, en eist de partij nultolerantie tegenover verzekeraars die “overmacht” inroepen om inkomensgaranties niet te moeten uitbetalen.
De btw-verlaging verschuift de druk naar de consument
“Wij zullen straks rechtstreeks uit onze portefeuille de horeca steunen, ondanks een loonstijging van maximaal 0.4%. De PVDA vraagt steunmaatregelen waarbij grote vermogens niet buiten schot blijven,” aldus Evelyn Morreel van PVDA Gent.
“Horecaondernemers zijn zeker geen klagers. Dat bleek uit elk gesprek. Na bijna een jaar inactiviteit hebben de uitbaters zin om weer hun beroep uit te oefenen. Ze zijn trots op hun werk.”
“Toch brengen ze een duidelijke boodschap: overleven kan enkel als de situatie opnieuw als vroeger wordt, en in de tussentijd beter ondersteund. De zaken zitten op hun tandvlees.”
