Osman Disli, voormalig ABVV-vakbondsafgevaardigde in de staalfabriek van ArcelorMittal in de Gentse haven, zal in juni kandidaat zijn voor de PVDA in Oost-Vlaanderen. Vanaf de derde plaats op de lijst maakt hij volgens de peilingen een grote kans om verkozen te geraken in het Vlaams parlement. 'Voor onze partij is dat een principiële keuze' zegt Brecht Bruynsteen, voorzitter van PVDA in onze provincie. 'Net zoals we op onze federale lijst uitpakken met ex-Volvo arbeider Robin Tonniau als lijsttrekker, willen we ook een arbeider naar het Vlaamse parlement sturen. Arbeiders maken de meerderheid uit van de werkende bevolking, maar vandaag zetelen er amper arbeiders in de parlementen. Vanaf 2024 moet dat veranderen.'
De strijd voor koopkracht verder zetten in het parlement
De 35-jarige Osman Disli heeft 13 jaar als mechanieker gewerkt bij de staalgigant. Daar werkte hij in de koudwalserij, eerst volcontinu en daarna in twee ploegen. Als vakbondsdelegee was hij één van de trekkers van de acties op de werkvloer voor meer koopkracht. In 2022 voerde de vakbond nog actie tegen het onwettig ontslag van Osman. Momenteel wordt dat ontslag nog aangevochten in de rechtbank. Ondertussen heeft Osman terug werk gevonden bij de spoorwegbeheerder Infrabel.
'Dankzij mijn ervaringen in de vakbond heb ik geleerd om op te komen voor mijn klasse. Ik wil de strijd voor koopkracht nu verder zetten in het parlement' zegt Osman. 'Ik zie teveel werkende mensen rondom mij die hun rekeningen niet meer kunnen betalen of wegens geldgebrek de verbouwingen van hun huis moeten stilleggen. Dat terwijl het wel de werkende klasse is die de rijkdom produceert in onze samenleving. Het is tijd dat wij ons deel van de koek krijgen' vertelt Osman.
De politiek wakker schudden: stop de graaicultuur
Het Vlaams parlement is natuurlijk een heel andere omgeving dan de fabrieksvloer. Maar dat schrikt Osman niet af. 'Ik vind dat er meer arbeiders zoals ik in het parlement moeten zitten. Ik vind dat de politiek de voeling met de realiteit kwijt is. Als je 7.000 euro per maand verdient en altijd in je ivoren toren blijft, dan kan je nooit begrijpen waarom zoveel mensen de politiek beu zijn, ' legt hij uit. 'Er moet iets veranderen. We moeten de politiek wakker schudden. Wat ik apprecieer aan de PVDA, is dat ze langs de ene kant de graaicultuur en privileges in het parlement aanpakken en langs de andere kant zelf blijven leven aan een gemiddeld loon. In zo'n partij voel ik mij thuis' aldus de metaalarbeider.
Free Palestine
Tot slot speelt de internationale politiek ook een rol in de keuze van Osman om zich verkiesbaar te stellen. 'Ik ben heel begaan met wat er momenteel in Palestina gebeurt. De beelden van Gaza grijpen mij enorm aan. Ik heb gezien dat de PVDA vanaf het begin de enige partij is die consequent opkomt voor de rechten van de Palestijnen. Daardoor weet ik dat ik de juiste partij heb gekozen,' besluit Osman.
