Op de eerste gemeenteraad zijn we er meteen stevig ingevlogen. "Dit is het meest liberale bestuursakkoord ooit" dat zegt niet enkel de PVDA, het stadsbestuur zegt het zelf. PVDA fractieleider, Tom De Meester, legt in zijn eerste tussenkomst het vuur aan de schenen van het nieuwe stadsbestuur van Voor Gent (Vooruit en Open VLD) en Groen.
DEEL 1. VERTROUWEN
Voorzitter, collega’s,
Dit is het meest liberale bestuursakkoord ooit.
Niet mijn woorden.
Woorden van de nieuwe sterke man in het college, Christophe Peeters.
En wie zal hem tegenspreken?
Dit IS het meest liberale bestuursakkoord ooit.
Maar dat is voor sebiet.
Toen ik het bestuursakkoord las, ben ik blijven haperen bij één zinnetje, en blijven botsen.
“De sleutel van de nieuwe ploeg is vertrouwen.”
Ik las dat en mijn brein sloeg tilt.
Vertrouwen?
Wie gelooft er dat?
Voor Gent is opgestart als een project tégen Groen.
Vooruit had een kartel met Groen, maar Vooruit heeft die progressieve samenwerking opgeblazen om de liberalen aan de sjerp te helpen.
Drie jaar lang heeft dat de samenwerking in het college volledig verzuurd.
Drie jaar lang hebben jullie staan surplacen.
Drie jaar lang hebben jullie elkaar van de weg proberen rijden.
En dan moest qua zuurtegraad de verkiezingscampagne nog komen.
Met als dieptepunt het VTM-interview waarbij Mathias De Clercq en Filip Watteeuw elkaar voor de bus gooiden.
En diezelfde politici die drie jaar lang elkaars bloed konden drinken
Die de hele kiescampagne lang elkaar hebben zwartgemaakt en vernederd.
Die gaan nu broederlijk samenwerken en het vertrouwen in de politiek herstellen.
Maak dat de kat wijs he.
Daar zal wel veel meer voor nodig zijn dan een weekske relatietherapie met Petra De Sutter.
Het vertrouwen binnen het schepencollege is zo groot dat iedereen blijkbaar een ‘afsprakenkader’ heeft moeten ondertekenen, waarin staat dat het schepencollege ‘een huis van vertrouwen’ is, dat er ‘unaniem beslist wordt’, dat het verboden is om ‘polarisatie in de hand te werken’ en dat er ‘geen informatie mag lekken’. De inkt van dat afsprakenkader was nog niet droog, of het was al naar de pers gelekt.
Ook het vertrouwen van het schepencollege in de eigen gemeenteraadsleden is enorm groot. Zo groot zelfs dat er in die afsprakennota, als ik de kranten mag geloven, staat dat ‘eens iets beslist is in het college, het niet de bedoeling is dat de meerderheidspartijen er in de gemeenteraad nog over kibbelen.’
Hoezo denkt het schepencollege hier een zwijgakkoord te kunnen opleggen, gelijk in het Vlaams parlement?
Beste collega’s, ik zou jullie willen oproepen om jullie daar vooral geen bal van aan te trekken. Jullie zijn verkozen door de Gentenaars. Jullie hebben geen verantwoording af te leggen aan niemand, behalve aan jullie kiezers. Jullie rechten als raadslid zijn decretaal verankerd. Ook als jullie lid zijn van de meerderheid hebben jullie het recht om jullie mening te zeggen, meer nog, jullie hebben de plicht om het college te controleren en te interpelleren.
Democratie is niet zwijgen en stemmen. Democratie is het georganiseerde meningsverschil.
Voorzitter, collega’s,
Hoe meer ik dus in dat bestuursakkoord het woordje ‘vertrouwen’ of ‘samenwerking’ zie passeren, hoe minder ik het geloof.
Ik lees even voor uit het bestuursakkoord:
"We vormen een compact college om de versnippering van bevoegdheden tegen te gaan en de onderlinge samenwerking te versterken."
Jaja. En daarom gaan we het woonbeleid - zogezegd een topprioriteit! - versnipperen over vier verschillende schepenen.
Filip Watteeuw is schepen van wonen, maar alleen de eerste drie jaar. Daarna gaat die bevoegdheid naar Burak Nalli.
Stadsontwikkeling en SOGent, een superbelangrijke hefboom voor het woonbeleid, zit dan weer bij Joris Vandenbroucke.
En Stedebouw en omgevingsvergunningen, dat zit dan weer bij Christophe Peeters. En het geld, ook geen detail.
Dat is dus weer exact hetzelfde liedje als in de vorige legislatuur he.
Hoe kun je zo een coherent beleid voeren?
Alles zit versnipperd, iedereen moeit zich met alles en het vertrouwen is nul.
Dat gaat wat worden, dat overleg tussen die kabinetten. Er gaat daar meer volk bijeen zitten dan op de VN Veiligheidsraad.
‘Vertrouwen’ en ‘samenwerking’, echt waar.
De Kumbaya-coalitie. (Kampvuurcoalitie)
Na alles wat er tijdens de verkiezingscampagne is gebeurd.
En dan heb ik nog niets gezegd over de coalitieonderhandelingen.
Wat een soap was dat zeg.
Ik ben er nog altijd niet van bekomen.
iedereen weet: politiek is slecht theater met goeie acteurs.
Maar deze tragiekomedie heb ik eerlijk gezegd wel niet zien aankomen.
Wat was dat zeg.
De ene plotwending na de andere, de seizoensfinale van Thuis is er niks bij.
Allez, Voor Gent die een bestuursakkoord afsluit met de N-VA: ik moet eerlijk zeggen: die had ik ook niet zien aankomen.
De hele kiescampagne lang heeft Voor Gent haar progressieve kiezers beloofd van zeker niet met de N-VA in zee te gaan.
Nog geen twee weken later lag er al een bestuursakkoord op tafel met N-VA. Getekend: diezelfde Freya Vandenbossche, Joris Vandenbroucke, Astrid Debruyckere en Mathias De Clercq,
Plots was N-VA wél zijn ding.
Plots was N-VA wél het ‘warme Gent waarvoor wij staan’.
Plots vond Vooruit dat ze hun ‘sociale en ambitieuze programma het best konden realiseren’ met de N-VA. Niet met Groen, maar met de N-VA.
Denk maar niet dat de mensen dat vergeten zijn hé Joris.
Denk maar niet dat de mensen vergeten zijn wat het woord van Vooruit waard is.
Wees maar zeker dat progressief Gent een wijze les geleerd heeft: het verschil tussen socialisten en opportunisten.
Voorzitter, collega’s,
Dit is een coalitie van verliezers.
De groenen hebben hun hand volledig overspeeld, en moeten nu een bestuursakkoord uitvoeren dat geschreven is door Christophe Peeters en de N-VA.
Omgekeerd trouwens ook: de N-VA moet nu zes jaar lang oppositie voeren tegen een bestuursakkoord dat ze zelf onderhandeld én goedgekeurd hebben.
De liberalen hebben zichzelf volledig in de vernieling gereden. ‘Groenen buiten’ en ‘Matthias burgemeester’, dat was het programma van de liberalen. Christophe Peeters heeft Filip Watteeuw nog niet lang geleden in de gazet vergeleken met Trump en gezworen dat hij nooit nog met die “groene fascisten” samen zou besturen. En kijk, zie ze daar zitten, broederlijk naast elkaar in dit Kumbaya-college. Als liberale kiezer moet je echt zot zijn om bij de volgende verkiezingen nog op Open VLD te stemmen. Anneleen Van Bossuyt heeft de liberale stemmen maar bijeen te harken, als rijpe olijven in Puglia.
Maar de grootste verliezers zijn wellicht de socialisten. Diep verdeeld. Elke politieke geloofwaardigheid kwijt. Slechte verliezers ook. Wie zijn stem heeft laten horen tegen het kiezersbedrog, tegen het bestuursakkoord met N-VA, die mag vandaag zijn schepenpost vergeten, en die zit niet daar, maar daar.
Vooruit heeft zelfs geen eigen fractie meer. De haat tegen Groen is zo groot dat ze nog liever samensmelten met de liberalen. Gent is de bakermat van het socialisme en van de arbeidersbeweging. Vandaag is het boegbeeld van Voor Gent een liberale burgemeester en voert een liberale fractieleidster het woord namens de socialisten. Edward Anseele zou het moeten weten. Anseele is nog schepen geweest in Gent, drie keer zelf. Hij zou zich omdraaien in zijn graf. Hij zou zijn pijp op tafel uitkloppen, bedachtzaam in de rook staren en zich afvragen: zijn dat nu nog socialisten, of zijn dat opportunisten?
DEEL 2. BESPARINGEN
Voorzitter, collega’s,
Dit is het meest liberale bestuursakkoord ooit.
Het is ontstellend om te zien hoe weinig Groen inhoudelijk gewogen heeft op dit akkoord.
En Vooruit zit blijkbaar op één liberale lijn met Open VLD.
Om te beginnen: dit liberale stadsbestuur gaat zwaar besparen.
Geen grote verrassing. Het is niet dat we het niet winsten. Het is niet dat we het niet zagen aankomen.
Christophe Peeters heeft dat al in december 2023 open en bloot aangekondigd: “Het worden geen plezante jaren. Er zal moeten worden bespaard.”
Meer dan een jaar lang heeft het schepencollege de financiële problemen in onze stad ontkend.
Ik herinner jullie graag aan de gevleugelde woorden van onze vorige schepen van Financiën: “Is het geld op? Het geld is nooit op. Als er geld wordt uitgegeven, zal er nieuw geld zijn om uit te geven.”
Keer op keer heb ik hier in deze raadszaal geëist dat de burgemeester en het schepencollege de waarheid zouden vertellen.
Keer op keer zijn wij hier voorgelogen.
“De basis zit goed”.
“De financiën zijn in orde.”
“De stadskas is gezond.”
Juni 2024, de laatste gemeenteraad voor de verkiezingen.
Ik hoor het Mathias De Clercq nog zeggen tijdens een verkiezingsdebat.
“Gent is financieel gezond.”
Letterlijk!
Oktober 2024.
En nu blijkt dat de oppositie al die tijd gelijk had.
Neen, de begroting staat niet op orde.
En neen, Gent is niet financieel gezond.
We staan opnieuw voor zware besparingen.
Na drie zware besparingsrondes in de vorige legislatuur.
Of waren het er vier? Ik ben de tel kwijt.
Meer dan een jaar lang hebben jullie de gemeenteraad en de burgers voorgelogen over de werkelijke financiële toestand van de stad Gent.
Gaan jullie zo het vertrouwen in de politiek herstellen?
Wie gelooft er jullie nog?
Zelfs nu vertellen jullie niet de volle waarheid in het bestuursakkoord.
Wat staat er in de tekst? “We beheren de Gentse financiën als goede huisvader, zuinig en tegelijk ambitieus. Elke uitgave wordt gescreend op zijn bijdrage aan de beleidsdoelstellingen van het bestuur en op doelmatigheid voor de Gentenaars. Een taakstellende begroting is het vertrekpunt voor de volgende meerjarenplanning 2026-2031. Dat betekent dat we elk jaar een overschot realiseren op de lopende rekening, dat ons in staat stelt om de buffer verder op te bouwen, de schuld af te bouwen en de investeringen te financieren.”
Maar het belangrijkste is wat er niét in het bestuursakkoord staat. Het belangrijkste is wat Christophe Peeters in den Turk verteld heeft aan een journalist, en wat de dag nadien in de gazet stond: “We gaan een financiële lijn moeten trekken, we zullen moeten saneren. Er zal zwaar moeten ingegrepen worden op financieel vlak.”
Zware besparingen.
En wie gaat er de rekening betalen?
Dat staat niet in het bestuursakkoord.
Dat durven jullie niet zeggen.
Maar als de federale overheid bespaart op mentale zorg voor kwetsbare jongeren, en de vraag wordt gesteld of Gent de financiering niet kan overnemen, dan is het van “oeioei, neen, daar is geen budgettaire ruimte voor. Wij kunnen geen extra financiële hulp bieden.”
Casa Rosa, van hetzelfde laken een broek.
Casa Rosa is een superbelangrijke plek voor de LGBTI+ community in Gent. Vlaanderen trekt de stekker uit de financiering. En wat zegt de stad? Reactie van schepen Bram Van Braeckevelt: “We begrijpen dit, we betreuren dat, maar we kunnen dit gat niet meteen vullen. Voor 2025 is er budgettair weinig marge.” - Ja, en zou dat komen? Mischien had schepen Van Braeckevelt in de vorige legislatuur geen 700.000 euro moeten uitgeven om een nieuwe private partner voor IVAGO te zoeken om dan te besluiten: neen, we gaan dat niet doen, in feite is het plan van de PVDA om dat volledig in publieke handen te brengen veel beter: 700.000 euro in de vuilbak. Allez, niet in de vuilbak, want dat moet bij ‘t papier natuurlijk.
Geen geld om Casa Rosa te redden. Nochtans staat er wel in het bestuursakkoord: “We versterken een brede diversiteit aan goed genetwerkte organisaties, die aanwezig zijn in de Gentse wijken en deelgemeenten en binnen gemeenschappen. Dat doen we door financiering op maat, door hen ruimte en/of logistieke steun te geven en we bouwen verder aan een goed en structureel overleg waarbij Stad en middenveld met elkaar dialogeren en elkaar bevragen."
Die financiering op maat, dat mogen we al schrappen.
Integendeel, als er gevraagd wordt of er zal bespaard worden op subsidies aan het middenveld en sociale organisaties, dan klinkt het dat dit onderdeel uitmaakt van de oefening.
Wat alleszins wel duidelijk is: jullie willen zwaar besparen op het stadspersoneel.
Er was een tijd dat de socialisten opkwamen voor de werkende klasse.
Vandaag staan ze op de eerste rij om samen met de liberalen te snoeien in het stadspersoneel. Samen met Groen.
Christophe Peeters zegt in de krant: “We gaan de hele stadsorganisatie moeten herbekijken. We hebben – om het simpel uit te drukken – te veel denkers en te weinig doeners. Deze stad is al 10 jaar in een permanente diplomatieke conferentie met zichzelf, met diensten die onder en naar elkaar zitten te mailen maar eigenlijk niks dóén.”
Excuseer? Blijkbaar denkt dit college, van Groen tot Voor Gent, dat er bij de stad hele diensten hele dagen met hun vingers zitten te draaien. Ik zou wel eens willen weten over welke diensten dat gaat, schepen Peeters, die “diensten die hele dagen zitten te mailen maar eigenlijk niks doen.”
Als er hele diensten hele dagen niks zitten te doen, hoe verklaar je dan dat er 1500 stadsambtenaren thuis zitten in langdurige ziekte of met een burnout? Dat is één op vijf! Dat zal niet zijn van teveel naar mekaar te mailen he.
Als jullie zoveel volk te veel hebben, waarom hebben jullie dan op drie jaar tijd 14,5 miljoen euro uitgegeven aan extra consultancy? Terwijl je zogezegd “te veel denkers” hebt?
Als julie hele diensten hebben die niks zitten te doen, waarom hebben jullie dan 70 mensen in dienst op de kabinetten. Geen enkele stad in Vlaanderen heeft zoveel cabinetards in dienst als Gent, terwijl je al die denkers hebt die naar elkaar zitten te mailen.
Dat is gemakkelijk, naar onder schoppen.
Gat in de stadskas: schuld van het stadspersoneel.
Maar de waarheid is: het is jullie schuld.
Maar het is het stadspersoneel die de rekening gaat betalen.
En de Gentenaars, want jullie gaan besparen op onze dienstverlening.
Voor het voormalige Vooruit is dat geen probleem. Ik hoor tot mijn verbijstering ex-socialistische kopstukken op hun nieuwjaarsreceptie zeggen dat dit een “fantastisch bestuursakkoord” is. We staan voor de zwaarste besparingsoperatie in decennia. Vroeger zouden de sossen moord en brand geschreeuwd hebben, vandaag is dat “fantastisch”.
Ook voor Groen zijn er nauwelijks rode lijnen. Privatiseren: geen probleem. Het staat letterlijk in het bestuursakkoord. Personeel wegbesparen: doe maar.
Alleen op zorgpersoneel zal er niet bespaard worden, zegt het bestuursakkoord - het zou er nog maar aan mankeren, maar, zegt schepen El Bazioui in de krant: “laat ons voor de rest de discussie aan tafel voeren”.
Dat maakt mij allemaal bijzonder ongerust, voorzitter, collega’s.
Als het stadsbestuur denkt dat wij gaan aanvaarden
dat er bespaard wordt op dienstverlening.
dat er bespaard wordt op personeel.
Dan gaan ze zich toch serieus mispakken.
Wij staan voor sterke openbare diensten
Wij staan voor een goeie dienstverlening aan de burger.
Wij staan voor sociaal beleid.
Wij zullen die besparingen niet aanvaarden.
DEEL 3. MOBILITEIT
Wij gaan de problemen van de gewone Gentenaars vastpakken en hun stem hier laten horen.
Want jullie zijn het misschien vergeten
In de euforische roes van de macht.
Maar 40% van de mensen is niet gaan stemmen he.
In bepaalde wijken is zelfs de helft niet gaan stemmen.
Dat is niet omdat die mensen content zijn van het beleid he.
Dat is niet omdat die mensen denken dat hun stem iets uithaalt.
Dat is niet omdat die mensen denken dat er naar hen geluisterd wordt door het stadsbestuur.
De kloof tussen de ronkende beloftes in jullie bestuursakkoord en de realiteit van veel gewone Gentenaars is heel groot.
Grote woorden over een “trendbreuk” in het mobiliteitsbeleid. Maar het hoofdstuk mobiliteit is bijzonder zwakjes. Weinig ambitie voor een duurzaam mobiliteitsbeleid.
Beter openbaar vervoer? Een cruciale pijler van een duurzaam mobiliteitsbeleid. Maar over beter openbaar vervoer staat er bijna niks in het bestuursakkoord. Eén zinnetje! “Om de modal shift waar te maken, zorgen we samen met Vlaanderen voor het invullen van hiaten in het openbaar vervoer en een betere doorstroming.” Daar gaan we het niet mee redden he.
Wat gaan we doen met al die geschrapte bushaltes? Komen die terug of niet? Dat wil ik weten.
Jaren hebben wij hier in de gemeenteraad gepleit voor beter en gratis openbaar vervoer. Ik ben blij dat het openbaar vervoer nu gratis wordt tot 18 jaar, maar dat is een halve maatregel he. Daarmee haal je geen auto van de weg, want onder de 18 jaar moogt ge niet met de auto rijden.
Eigenlijk verandert er allemaal niet veel aan het mobiliteitsbeleid. Ja, er verdwijnt een knip en het staketsel in de Burvenichstraat wordt gesloopt. En we gaan ‘evalueren’. Maar in de eerste evaluatie, in Gentbrugge, worden evidente pijnpunten gewoon NIET bevraagd. Dat begint al goed!
Over de dure parkeertarieven, over al die geschrapte parkeerplaatsen: geen woord.
In Desteldonk zijn er veel parkeerplaatsen geschrapt. Sommige mensen kunnen niet meer op straat parkeren en zijn gedwongen om hun auto bij de kerk te gaan parkeren, waar dat met moeite zes parkeerplaatsen zijn die altijd volzet zijn.
Niet iedereen heeft een carport in zijn hof.
En niet iedereen rijdt met zijn velo naar het stadshuis om te gaan werken.
Voorzitter, collega’s,
DEEL 4. BETAALBAAR WONEN
De vingerafdrukken van Christophe Peeters staan overal op het bestuursakkoord.
Dat zie je ook in het hoofdstuk wonen.
Wij hebben tijdens de verkiezingen van betaalbaar wonen een belangrijk campagnethema gemaakt.
Want het blijft één van de grootste uitdagingen van onze stad
met 10.000 mensen op de wachtlijst.
met 2.500 mensen die dak- of thuisloos zijn.
met jonge mensen die in Gent gewoon geen huis meer kunnen kopen.
Wonen in Gent wordt onbetaalbaar.
Weten jullie wat de gemiddelde huurprijs is in Gent voor een appartement?
1.000 euro.
Als er een huis te huur komt staan er soms 200 kandidaten aan te schuiven.
Mensen moeten hun loonfiches tonen.
Mensen moeten letterlijk een motivatiebrief schrijven.
Je moet tegenwoordig solliciteren om een woning te mogen huren.
Zover is het gekomen!
Voor studenten is het al niet veel beter.
De gemiddelde prijs voor een kort is nu al 544 euro per maand.
Vooral door die nieuwe grote kotprojecten van UpKot en andere projectontwikkelaars.
Wie kan dat op den duur nog betalen?
En wat is de oplossing van het stadsbestuur?
Een plafond op de huurprijzen? Nee. Dat komt er niet.
Grond van de stad exclusief reserveren voor betaalbaar wonen. Nee. We doen gewoon voort zoals we bezig zin: 20% sociaal wonen, 20% budgetwoningen en 60% “marktconforme” woningen die onbetaalbaar zijn voor de gewone Gentenaar.
Business as usual.
Dit liberale stadsbestuur is er heilig van overtuigd dat de vrije markt de wooncrisis wel vanzelf gaat oplossen.
Het enige wat de overheid moet doen is de regels versoepelen en projectontwikkelaars hun gang laten gaan.
Build, baby, build!
Projectontwikkelaars gaan meer mogen bouwen, sneller mogen bouwen en hoger mogen bouwen.
Dat wil zeggen: meer peperdure woontorens met meer luxe-appartementen.
We gaan wel beleefd vragen of dat mijnheer de projetontwikkelaar zo vriendelijk zou willen zijn in ruil ook wat sociale woningen of budgetwoningen te voorzien.
Dat we daar niet eerder aan gedacht hebben zeg.
Zes jaar lang zitten wij hier uren te debatteren, tot ver voorbij het sluitingsuur van Den Turk, over grondenbanken en RUPS en bindende normen.
Allemaal voor niks.
Want we hadden de wooncrisis ook gewoon kunnen oplossen door het vriendelijk en beleefd te vragen aan de projectontwikkelaars van Matexi en Bostoen.
Komaan zeg.
Een vrijblijvend Woonpact werkt niet. Dat is geprobeerd in Dublin. Dat is geprobeerd in Milaan. Het werkt gewoon niet.
Zonder bindende quota investeerden ontwikkelaars vooral in hoogwaardige appartementen voor de vrije markt, en hoe meer je die laat bouwen, hoe meer dat de marktprijzen verder omhoog drijft, en hoe meer dat de wooncrisis verder verscherpt.
We weten dat.
Trouwens, de schepen van Wonen zegt het zelf.
“Alles aan de markt overlaten, zal de zaak alvast niet oplossen. Louter bouwen, bouwen, bouwen: dat is niet voldoende.”
De hele campagne lang heeft Filip Watteeuw gezegd: “ik geloof niet in dat Woonpact. Het is praktisch niet uitvoerbaar, en het is juridisch niet afdwingbaar.”
Groot gelijk!
Maar vandaag gaat Filip Watteeuw dat als schepen van wonen wel zelf uitvoeren.
Dat is toch sociaal surrealistisch?
Dit is toch dodelijk voor de geloofwaardigheid van de politiek?
Politici veranderen rapper van gedacht dan van onderbroek.
En je weet dat het niet werkt, Filip, je weet het!
We maken onze woonstrategie helemaal afhankelijk van de goodwill van projectontwikkelaars en de grillen van de vastgoedmarkt.
Terwijl we net publieke investeringen in betaalbaar wonen nodig hebben om onafhankelijk te zijn van die private woonmarkt.
Overal in het buitenland waar een Woonpact geprobeerd is, is de conclusie.
Met vrijblijvende welwillendheid kom je nergens.
Je moet twee dingen doen:
KIjk naar het SHAPE-programma in Barcelona: daar wordt 30% betaalbaar wonen opgelegd in elk groot nieuwbouwproject. Dat is helder, dat is voorspelbaar, en dat werkt. Dat is waar we naartoe moeten.
Ik weet wat er gaat gebeuren.
Binnen drie jaar gaan we vaststellen dat het woonpact niet werkt.
En dan gaan we alsnog wettelijk bindende normen moeten opleggen.
En dan zullen we drie jaar tijd verloren hebben.
en dat is jullie verantwoordelijkheid.
Wij gaan ons daar met de PVDA tegen verzetten.
Wij willen bindende normen voor projectontwikkelaars.
Wij willen betaalbare woningen op grond van de stad.
En wij willen dat nu.
Wij willen dat betaalbaar wonen een recht wordt voor elke Gentenaar.
Voorzitter, collega’s,
Jullie hebben de beelden gezien in oktober van de dagelijkse betogingen aan de stadshal, tegen een stadsbestuur met N-VA. De Trekzakrevolutie werd dat genoemd, omdat Wim Claeys daar elke dag met zijn accordeon stond. En die actievoerders hebben hun slag thuisgehaald. N-VA komt in Gent niet aan de macht.
Maar beste Groen en beste Vooruit: deze blanco cheque aan de projectontwikkelaars, deze aanval op dienstverlening, deze nieuwe besparingsgolf... dat is niet waarvoor de mensen hebben gestemd en hebben betoogd!
Wij staan klaar voor zes jaar oppositie.
Als dit college het natuurlijk zo lang volhoudt.
Dat zullen we nog moeten zien.
Wij zullen in elk geval blijven mobiliseren, actie voeren, wegen op het beleid.
Wij zullen in de gemeenteraad onze stem laten horen.
Voor een sociaal beleid op maat van elke Gentenaar.